(Πρόταση ανάγνωσης και από το βιβλιοπωλείο Επίκαιρα).
 
Μιχάλης Γκανάς
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ
 
Επειδή η ζωή μας μοιάζει να φυραίνει
μέρα τη μέρα, δε θα πει πως η ζωή
δεν αξίζει τον κόπο.
Επειδή σ' αγάπησα και σ' αγαπώ ακόμη
κι ας μην είναι όπως παλιά,
δε θα πει πως πέθανε η αγάπη,
κουράστηκε ίσως, σαν καθετί που ανασαίνει.
Επειδή περνάς δύσκολες μέρες
σκυμμένη σε χαρτιά και γκρεμούς
που δεν κλείνουν, κι εγώ πηδάω
τις νύχτες επί κοντώ λαχανιάζοντας,
δε θα πει πως δεν έχουμε
μοίρα στον ήλιο, έχουμε
τη δική μας μοίρα.
Επειδή πότε είσαι άνθρωπος
και πότε πουλί, φέρνεις στο σπίτι μας
ψωμάκια μικρά της αποδημίας
κι ελπίζουνε τα παιδιά μας
σε καλύτερες μέρες.
Επειδή λες όχι και ναι κι ύστερα όχι
και δεν παραιτείσαι, ντρέπομαι
για τα ίσως, τα μπορεί τα δικά μου,
μα δεν αλλάζω, όπως δεν αλλάζεις κι εσύ,
αν αλλάζαμε θα 'μαστε πάλι
δυο άγνωστοι και θ' αρχίζαμε
απ' το άλφα.
Τώρα ξέρουμε πού πονάς
πού σωπαίνω πότε γίνεται παύση,
διακοπή αίματος και κρυώνουν
τα σώματα, ώσπου μυστικό δυναμό
να φορτίσει πάλι τα μέλη
με δύναμη κι έλξη και δέρμα ζεστό.
Επειδή είναι δύσκολο ν' αγαπάς
και δυσκολότερο ν' αγαπάς τον ίδιο άνθρωπο
για καιρό, κάνοντας σχέδια και παιδιά
και καβγάδες, εκδρομές, έρωτα, χρέη
κι αρρώστιες, Χριστούγεννα, Κυριακές
και Δευτέρες, νόστιμα φαγητά
και καμένα, θέλοντας ο καθένας
να 'ναι ο άλλος γεφύρι και δέντρο
και πηγή, κατά τις περιστάσεις
ή και όλα μαζί στην ανάγκη,
δε θα πει πως εγώ δε μπορώ
να γίνω κάτι απ' όλα αυτά ή και όλα μαζί,
κι αν είναι να περάσω
μια ζωή στη σκλαβιά –έτσι κι αλλιώς–
ας είμαι, λέω, σκλάβος της αγάπης.
''Γυάλινα Γιάννενα'',
Ποιήματα,
Μιχάλης Γκανάς,
Εκδόσεις Καστανιώτη, (2004)
 
Τα Γυάλινα Γιάννενα, που επανακυκλοφορεί σε έβδομη έκδοση, είναι το τρίτο ποιητικό βιβλίο του Μιχάλη Γκανά (Ακάθιστος Δείπνος 1978, Μαύρα Λιθάρια 1980) και το χωρίζει μια δεκαετία σχεδόν από το προηγούμενο. Το 1981 κυκλοφόρησε το πεζογράφημα Μητριά Πατρίδα. Στα Γυάλινα Γιάννενα ο ποιητής, χωρίς να μετατοπίζεται θεματικά από την προηγούμενη δουλειά του, επιδιώκει μια εκφραστική απλότητα τόσο αβίαστη και φυσική, ώστε ο λόγος να είναι εξίσου «απαρατήρητος» και δραστικός με την αναπνοή.
 
Ο Μιχάλης Γκανάς γεννήθηκε στον Τσαμαντά Θεσπρωτίας το 1944. Από το 1962 ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Παρακολούθησε Νομικά χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Βιβλιοπώλης για μια δεκαπενταετία, συνεργάστηκε αργότερα με την κρατική τηλεόραση ως επιμελητής λογοτεχνικών εκπομπών και σεναριογράφος. Από το 1989 μέχρι το 2005 εργάστηκε ως κειμενογράφος σε διαφημιστική εταιρεία. Έχει εκδώσει εφτά ποιητικές συλλογές, ένα πεζογράφημα, και ένα βιβλίο με μικρές και πολύ μικρές ιστορίες Γυναικών, ενώ έχει μεταφράσει το Άσμα Ασμάτων, τις Νεφέλες και τους Επτά επί Θήβας. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε αρκετές ευρωπαϊκές γλώσσες, ενώ στίχοι του έχουν μελοποιηθεί από γνωστούς Έλληνες συνθέτες. Διακρίσεις: 1994, Κρατικό Βραβείο Ποίησης για την ποιητική συλλογή Παραλογή 2009, Βραβείο Καβάφη 2011, Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (Ίδρυμα Πέτρου Χάρη) για το σύνολο του ποιητικού του έργο.

Σελίδα Εκδότη