Ένα από τα πιο εντυπωσιακά μυθιστορήματα όλων των εποχών, παραμένουν οι «Επτά Στύλοι της Σοφίας», του Τ. Ε. Lawrence (1888 – 1935), γνωστού και ως «Λώρενς της Αραβίας». Στις 900 περίπου σελίδες του βιβλίου, ο Ουαλός συγγραφέας καταγράφει την στρατιωτική του δράση στην Μ. Ανατολή, συνεπικουρούμενος από τις νομαδικές φυλές των Αράβων και των Βεδουίνων, που ζούσαν και δρούσαν στην περιοχή. Το βιβλίο έχει μοναδική γραφή, πληρέστατες περιγραφές προσώπων, ιστορικών γεγονότων, τοπίων, καταιγιστική δράση και μια οπτική ματιά που, με μικρές μόνο αλλαγές φωτογραφίζει την Αραβία και την Μέση Ανατολή του σήμερα. Η ιστορία του Λώρενς εξελίσσεται στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μέσα στις ερήμους της Αραβίας και της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής, με σταθμούς τη Δαμασκό, την Ιερουσαλήμ, αλλά και το Κάιρο, όπου ο Lawrence υπηρέτησε τις Βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, χαρτογραφώντας τις γύρω περιοχές.
Ο Lawrence στάλθηκε στην Μέση Ανατολή και πλάι στους Άραβες «για να εκτιμήσει» την στρατιωτική κατάσταση, καθώς μαινόταν ο πόλεμος μεταξύ Τούρκων και Εγγλέζων. Καταφέρνει και κερδίζει την εμπιστοσύνη των Αράβων λόγω του χαρακτήρα του και της ανιδιοτελής προσφοράς του, που λειτουργεί προς όφελος των Αραβικών συμφερόντων. Οι Βρετανοί ανώτεροι του, θεωρούν αυτήν την στάση προδοτική.
 
Ο Τόμας Έντουαρντ Λώρενς, ο "πρίγκιπας της Μέκκας" και ο "βασιλιάς δίχως στέμμα της Αραβίας", γεννήθηκε το 1888 στην Ουαλία. Σπούδασε κλασικές γλώσσες, αρχαιολογία, μεσαιωνική ιστορία και αραβικά στην Οξφόρδη. Το 1911 επισκέπτεται την Παλαιστίνη και τη Συρία για να ολοκληρώσει τη διατριβή του και ανακαλύπτει για πρώτη φορά τον αραβικό κόσμο. Ως νεαρός αρχαιολόγος, με την κήρυξη του πολέμου (1914) μπαίνει στην υπηρεσία της Ιντέλιτζενς Σέρβις με στόχο να εξασφαλίσει τη σύνδεση μεταξύ των τοπογραφικών υπηρεσιών στο Κάιρο και ενδιαφέρεται ενεργά για την αραβική εξέγερση. Το 1916 αποστέλλεται στη Μεσοποταμία για να εξασθενίσει τον τουρκικό στρατό και παίρνει μέρος στην αραβική εξέγερση εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το 1918 οι Βεδουίνοι και ο Λώρενς νικούν στην Ταφίλα και την 1η Οκτωβρίου πατούν το πόδι τους στη Δαμασκό. Στο τέλος του ίδιου έτους επιστρέφει στο Λονδίνο, έχοντας συγκεντρώσει τεράστια φήμη γύρω από το όνομά του. Το 1919 αρχίζει τη συγγραφή του βιβλίου του "Οι επτά στύλοι της Σοφίας", που θα κυκλοφορήσει το 1926, ενώ διδάσκει στο πιο φημισμένο κολέγιο της Οξφόρδης. Το 1920 δημοσιεύεται το δοκίμιό του "Ανταρτοπόλεμος στην έρημο: η εξέλιξη μιας εξέγερσης", που γνωρίζει επιτυχία ανάλογη με τη φήμη του. Το 1922, απογοητευμένος από την εξέλιξη του εγχειρήματός του, περιφρονώντας τη δόξα που έχει αποκτήσει, παραιτείται οριστικά από την υπηρεσία του στο Colonial Office, επιχειρεί να καταταγεί με ψευδώνυμο στη R.A.F., χωρίς επιτυχία, και την επόμενη χρονιά, αρχίζει τη συγγραφή της "Μήτρας", αυτοβιογραφικού αφηγήματος των απογοητεύσεών του, που θα κυκλοφορήσει το 1955. Το 1925 επιστρέφει στη R.A.F. όπου θα παραμείνει ως τον Φεβρουάριο του 1935, οπότε αποσύρεται οριστικά στο Ντόρσετ. Πεθαίνει στις 19 Μαΐου του 1935 στα περίχωρα του Λονδίνου, έπειτα από ένα δυστύχημα με τη μοτοσυκλέτα του.