"Το πλάσμα της φαντασίας - ο μύθος - έχει περίσσεια χάρη. Αφήνεις να σε πηγαίνει η έμπνευση. Η αληθινή ιστορία είναι σιδηροτροχιά, δεν μπορείς καθόλου να της ξεφύγεις. Επιπλέον είναι γεμάτη κινδύνους, δεν πρέπει να ξεχάσεις κανένα σημαντικό περιστατικό, πρέπει να αναλύσεις τις αιτίες. Εκεί βρίσκεται η πιο μεγάλη δυσκολία - μοιάζεις να αναζητάς τις πηγές πελώριου ποταμιού. Κάπου αναγκαστικά θα σταματήσεις. Σε μια τέτοια αιτία θα σταματήσω - στην πραγματικότητα ξέρω πως δεν είναι αιτία, ήταν απλώς αρχή όσων ακολούθησαν. Μου είναι αδύνατο να φθάσω στην αρχική αιτία, που χάνεται μέσα στην ομίχλη πολλών γεγονότων".
 
Ο Γιάννης Ντεγιάννης (1914 – 27 Μαΐου 2006) ήταν ανώτατος δικαστικός, βουλευτής και λογοτέχνης. Γεννήθηκε το 1914 στους Στρόπωνες Εύβοιας και σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών. Αρχικά εργάστηκε ως δικηγόρος, αλλά το 1949 μπήκε στο δικαστικό σώμα. Ήταν πρόεδρος του Πενταμελούς Εφετείου που δίκασε (Ιούλιος του 1975) και καταδίκασε σε θάνατο τους πρωταίτιους της Απριλιανής δικτατορίας (Γεώργιος Παπαδόπουλος, Στυλιανός Παττακός,Νικόλαος Μακαρέζος, Ιωάννης Λαδάς κ.ά.), η ποινή των οποίων μετατράπηκε τελικά σε ισόβια από τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή. Ο Ντεγιάννης παρέμεινε στο δικαστικό σώμα μέχρι το 1981, οπότε συνταξιοδοτήθηκε με το βαθμό του αρεοπαγίτη.
Εκλέχτηκε επίτιμος πρόεδρος του Ιδρύματος Κοινωνικών και Ιστορικών Μελετών «Σταύρος Καλλέργης» και διετέλεσε πρόεδρος της Εταιρείας Ευβοϊκών Μελετών, μέλος της Αρχαιολογικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Γεωργίου Παπανδρέου. Το 1996 τιμήθηκε με το παράσημο του Τάγματος της Τιμής.
Εξέδωσε τέσσερις ποιητικές συλλογές: «Κλεψύδρα» (1961), «Απόγευμα» (1963), «Επιστροφή» (1978), «Προλεγόμενα κάθε μελλοντικής ευτυχίας» (1981) και το βιβλίο «Η Δίκη» (1991).
Πέθανε το 2006 σε ηλικία 92 ετών και ετάφη στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.
Δείτε τον Γιάννη Ντεγιάννη στο Νυχτερινό Επισκέπτη