Ο πατήρ Μπράουν είναι ένας Καθολικός ιερέας ευφυής όσο και χιουμορίστας. Η κωμική του σιλουέτα περιδιαβαίνει κάθε λογής περίεργα μέρη ανά τη Γη. Διαθέτει μιαν απλότητα και διαύγεια που τον κάνουν αγαπητό σε όλους. Η δυσπιστία του απέναντι στις εύκολες λύσεις και τις παντός είδους δεισιδαιμονίες τον βοηθά να διαλευκάνει με τον δικό του, ιδιαίτερο ορθολογισμό τα μυστήρια που συναντά μπροστά του. Οι οκτώ ιστορίες του παρόντος τόμου δεν μας προσφέρουν απλώς ένα θαυμάσιο δείγμα της συγγραφικής δεινότητας του Τσέστερτον· αποτελούν, συν τοις άλλοις, έμμεση πλην όμως χιουμοριστική κοινωνική κριτική, αλλά και μια απόπειρα χαρτογράφησης του ανθρώπινου ψυχισμού.
 
Τα διηγήματά του μοιάζουν με αστυνομικά ενώ είναι κάτι πολύ περισσότερο. […] Καθεμία από τις ιστορίες είναι ένας μικρός μύθος και ταυτόχρονα ένα σύντομο θεατρικό έργο.
Χόρχε Λουίς Μπόρχες
 
Ο Τσέστερτον έχει γράψει μια λεπτότατη παρωδία αστυνομικών μυθιστορημάτων κι όχι καθαυτό αστυνομικά μυθιστορήματα. […] Γι’ αυτό παρατηρείται μια διαφορά ύφους μεταξύ του περιεχομένου, δηλαδή της αστυνομικής πλοκής, και της μορφής και συνεπώς μια λεπτή ειρωνεία προς το πραγματευόμενο θέμα, που κάνει τα διηγήματα αυτά πιο νόστιμα.
Αντόνιο Γκράμσι
 
Κανένας άλλος συγγραφέας του 20ού αιώνα δεν έσκυψε όσο ο Τσέστερτον πάνω στο ψυχικό χάσμα που αφήνει στον άνθρωπο η ιδεολογία της Προόδου.
Λάκης Προγκίδης
 
Ο G. K. Chesterton (1874-1936) γεννήθηκε στο Λονδίνο και πέθανε στο Beaconsfield του Μπάκινχαμσαϊρ. Πέρασε τα μαθητικά του χρόνια στο St Paul's School, όπου, παρ' όλες τις προσπάθειές του να παραμείνει διακριτικά αφανής, ξεχώρισε από πολύ μικρός για τις λογοτεχνικές του επιδόσεις. Στη συνέχεια παρακολούθησε μαθήματα φιλολογίας στο University College του Λονδίνου και εικονογράφησης στο Slade School of Art, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του· εκεί συνάντησε τον Ernest Hodder-Williams, ο οποίος τον παρότρυνε να ασχοληθεί με την κριτική βιβλίων για λογαριασμό του Bookman. Έτσι ξεκίνησε την καριέρα του ως μυθιστοριογράφος. Ασχολήθηκε με όλα τα είδη του γραπτού λόγου (πεζογραφία, ποίηση, θέατρο, πολιτικό και θεολογικό δοκίμιο, λογοτεχνική κριτική), και άσκησε -με τη μυθοπλασία και την ειρωνία του- έντονη κοινωνική κριτική. Εκτός από τους πέντε τόμους αστυνομικών ιστοριών με ήρωα τον Πατέρα Μπράουν ("The Innocence of Father Brown", 1911, "The Wisdom of Father Brown", 1914, "The Incredulity of Father Brown", 1926, "The Secret of Father Brown", 1927 και "The Scandal of Father Brown", 1935), γνωστότερα έργα του είναι: "The Napoleon of Notting Hill" ("Ο Ναπολέων του Νότινγκ Χιλ", 1904), "The Man Who Was Thursday" ("Ο άνθρωπος που τον έλεγαν Πέμπτη", 1908), η μελέτη του για τον Ντίκενς, "Charles Dickens: A Critical Study" (1906), τα δοκίμιά του "Orthodoxy" (1908) και "The Everlasting Man" (1925), κ.ά.

Σελίδα Εκδότη