Η Μικρή μας πόλη είναι ένα έργο νοσταλγικό που ζωντανεύει χαμένες(;) αξίες κι αφήνει στον θεατή μια πικρόγλυκη γεύση. Αν και απέχουμε μόλις έναν αιώνα, η απόσταση χωρική, χρονική και συναισθηματική μοιάζει πολύ μεγαλύτερη εξ αιτίας της αλλοτινής διάστασης που επιτείνεται από το μεταφυσικό επιστέγασμα. Στην Μικρή μας πόλη οι κάτοικοι ζουν τις χαρές της οικογενειακής ζωής, την ανεμελιά της παιδικής ηλικίας, τις αγωνίες της εφηβείας. Ο έρωτας είναι άδολος, πηγαίος, γνήσιος- δεν διδάσκεται, δεν χρησιμοποιείται, δεν λερώνεται από παιχνίδια εξουσίας, στείρους ανταγωνισμούς ή στυφές αυτοαναιρέσεις.
 
O Θόρντον Ουάιλντερ [Thornton Niven Wilder, 17 Απριλίου 1897 – 7 Δεκεμβρίου 1975] ήταν Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας και μυθιστοριογράφος. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια σε πόλεις της Κίνας όπου ήταν πρόξενος ο πατέρας του, και σπούδασε στο Γέιλ, στην Αμερικανική Αρχαιολογική Σχολή της Ρώμης και στο Χάρβαρντ. Από το 1930 μέχρι το 1951 δίδαξε λογοτεχνία και ποίηση στα πανεπιστήμια Σικάγου και Χάρβαρντ. Κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου υπηρέτησε ως αξιωματικός της υπηρεσίας πληροφοριών της αεροπορίας.
Έγινε ευρύτατα γνωστός με το δεύτερό του μυθιστόρημα Το γεφύρι του Σαν Λούις Ρέι (1926) που του απέφερε και το βραβείο Πούλιτζερ. Ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία ήταν το θεατρικό του έργο Η μικρή μας πόλη (1938), που κέρδισε κι αυτό το βραβείο Πούλιτζερ όπως και το Με τα δόντια (1942).
Ο Ουάιλντερ πρωτοτύπησε τόσο στο Γεφύρι του Σαν Λούις Ρέι (πέντε άνθρωποι πεθαίνουν όταν καταρρέει μια γέφυρα των Ίνκα στο Περού κι ένας μοναχός ψάχνει για την φιλοσοφική εξήγηση της μοίρας τους) όσο και στην Μικρή μας πόλη, όπου καταργεί τα σκηνικά, χρησιμοποιεί αφηγητή και απευθύνεται στο κοινό μέσω αυτού του τελευταίου αλλά και των ηθοποιών, επιτυγχάνοντας μια πολύ πειστική αναπαράσταση της σύγχρονής του αμερικανικής καθημερινότητας. Στο Με τα δόντια παρουσιάζονται οι εμπειρίες μιας ομάδας προσώπων τοποθετημένων σε διαφορετική σε κάθε σκηνή ιστορική περίοδο.