Ο Ηλίας Ηλιού (1904-1985) έζησε και έδρασε σε μια εποχή που τη σημάδεψαν ιστορικά γεγονότα: δικτατορίες, ολοκληρωτικά καθεστώτα, στρατιωτικά κινήματα, δύο καταστροφικοί παγκόσμιοι πόλεμοι, Κατοχή και Εμφύλιος. Σε αυτή τη χρονική συγκυρία, ο Ηλιού αποδέχθηκε την πρόσκληση της Iστορίας και εντάχθηκε στην Aριστερά με επίγνωση των κινδύνων και των προοπτικών. Διέθεσε στην υπηρεσία του αγώνα το πάθος, τη σοφία, την εντιμότητα και τη γενναιότητά του. Ενταγμένος στο ΕΑΜ στη διάρκεια της Κατοχής και αργότερα ιδρυτικό στέλεχος της ΕΔΑ, μόχθησε για τους κοινωνικά αδικημένους και τους υπερασπίσθηκε με όλα τα μέσα: το λόγο, τη γραφίδα, την πολιτική και δικανική συμμετοχή. Με νηφαλιότητα, ρεαλισμό, ψυχραιμία και οξυδέρκεια, αναμόχλευσε το «βυθό» των κοινωνικών προβλημάτων και όταν διαπίστωνε αντιφάσεις και αρρυθμίες, δε δίσταζε να αναθεωρήσει θέσεις και απόψεις. Με το έργο και τη δράση του υπογράμμισε την αναγκαιότητα της ενότητας ανάμεσα στη θεωρία και στην πράξη. Αμετάθετο κοσμοείδωλό του ήταν ο ανθρωπισμός. Ορθολογικός και πειστικός στο βήμα, μαχητικός ενάντια στις βιαιότητες, ευγενής και φιλικός απέναντι στους αντιπάλους, ριζοσπάστης στις πολιτικές προτάσεις του, άνοιξε δρόμους και ορίζοντες, έφερε στην ελληνική κοινωνία τον άνεμο της ανανέωσης και της υπέρβασης της χρόνιας πολιτικής παθογένειας. Το κύριο όμως χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς του ήταν «η στοχαστική και διαλεκτική διερεύνηση της πραγματικότητας σε όλες τις επιστρώσεις της και η ικανότητα του οραματισμού και της πρόγνωσης των μελλόντων» (Θουκυδίδη, Ιστορίαι, I, 138).
 
Ο Βασίλειος Μπρακατσούλας γεννήθηκε στο χωριό Κανάλια Καρδίτσας, όπου τελείωσε και το δημοτικό σχολείο. Τις γυμνασιακές σπουδές του τις περάτωσε στο Φανάρι της Καρδίτσας και τον Ιούνιο του 1952 αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Ασκησε το επάγγελμα του δικηγόρου αρχικά (από το 1954) στην Καρδίτσα και από το 1970 στην Αθήνα, στον Αρειο Πάγο και στο Συμβούλιο Επικρατείας. Επί χρόνια πολλά υπερασπίσθηκε αφιλοκερδώς στα δικαστήρια και στις διοικητικές Αρχές διωκόμενους πολίτες που αγωνίζονταν για τις ιδέες και τα δικαιώματά τους. Από μικρή ηλικία εντάχθηκε στις γραμμές του αριστερού κινήματος και σύντομα αναδείχθηκε στέλεχος των οργανώσεων της νεολαίας και των φοιτητών. Πήρε επίσης μέρος στην Εθνική Αντίσταση, αγωνίσθηκε ενάντια στη Χούντα των συνταγματαρχών και φυλακίσθηκε και εξορίσθηκε για πολλά χρόνια. Ιδρυτικό στέλεχος της ΕΔΑ, νεότατος εκλέχθηκε βουλευτής Καρδίτσας και αργότερα του ΠΑΣΟΚ άλλες τέσσερις φορές. Διετέλεσε επίσης πρόεδρος της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ. Υπηρέτησε ακόμα επί επτά χρόνια ως νομάρχης Μαγνησίας και Ιωαννίνων, περιφερειάρχης Ν. Αιγαίου και ήδη υπηρετεί ως γενικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Για το συγγραφικό του έργο δημοσιεύθηκαν κατά καιρούς στον αθηναϊκό ημερήσιο και περιοδικό Τύπο από τον Γιώργο Μαύρο, πρόεδρο της Ενωσης Κέντρου, τον Θ. Φραγκόπουλο, λογοτέχνη και κριτικό τέχνης, τον Αύγουστο Μπαγιώνα, καθηγητή Πανεπιστημίου της Φιλοσοφίας, τον Ηλία Παρασκευά, διαπρεπή νομικό, και άλλους επαινετικά κείμενα. Υπήρξε επίσης συνεργάτης σε θέματα πολιτικού, ιστορικού και λογοτεχνικού περιεχομένου διαφόρων εφημερίδων και περιοδικών της ιδιαίτερης πατρίδας του της Καρδίτσας και εκδότης για πολλά χρόνια της εβδομαδιαίας εφημερίδας Η Φωνή της Καρδίτσας.
 
Σελίδα Εκδότη