"Ο έμπορος της Βενετίας" υπάρχει για πρώτη φορά καταχωρημένος στον κατάλογο των εκδοτών του Λονδίνου το 1598. Αυτός ήταν ίσως ο μόνος τρόπος να διασφαλιστεί ένα τόσο δημοφιλές έργο από οποιαδήποτε έκδοση που δεν θα είχε την άδεια του συγγραφέα. Γραμμένος το 1596 ή το 1597 ο "Έμπορος της Βενετίας" εκδόθηκε τελικά το 1600 με τον τίτλο "Η κωμική ιστορία του εμπόρου της Βενετίας" ή "Ο Εβραίος της Βενετίας" που δείχνει και την απήχηση που είχε ο ρόλος του Σάυλοκ στο κοινό. (...) Βασισμένος σε διάφορες ιταλικές ιστορίες καθώς και στο έργο του Κρίστοφερ Μάρλοου "Ο Εβραίος της Μάλτας", "Ο έμπορος της Βενετίας" είναι ίσως το αντιπροσωπευτικότερο έργο των πρώτων κωμωδιών του Σαίξπηρ οι οποίες πραγματεύονται το θέμα της φιλίας, της δικαιοσύνης, και της διεκδίκησης στον έρωτα (...). Ο Σαίξπηρ έχει γράψει ένα έργο στο οποίο κάτω από το πρώτο κωμικό επίπεδο των παθημάτων του Σάυλοκ και του Αντόνιο, υπάρχει σαφής κριτική διάθεση απέναντι στην χριστιανική αλαζονεία αλλά και κάποια συμπόνια για έναν άνθρωπο που είναι αντιπαθής μεν αλλά απόλυτα συνεπής και σωστός στον δικό του ιδιαίτερο τρόπο σκέψης, και τον οποίο ο κοινωνικός περίγυρος εξωθεί σε απάνθρωπη συμπεριφορά. Ο έμπορος της Βενετίας συγκαταλέγεται μαζί με τον "Άμλετ", τη "Δωδέκατη νύχτα", "Το ημέρωμα της στρίγκλας" και τον "Ρωμαίο και την Ιουλιέτα" στα πιο δημοφιλή έργα του Σαίξπηρ. Η συγκεκριμένη μετάφραση ήταν παραγγελία του Εθνικού Θεάτρου. Η παράσταση ανέβηκε τον Μάρτιο του 1995 στο θέατρο Κοτοπούλη-Rex σε σκηνοθεσία Κώστα Μπάκα, με Αντόνιο τον Στέφανο Κυριακίδη και Σάυλοκ τον Γιώργο Μιχαλακόπουλο. 
 
Ουίλλια Σαίξπηρ: Άγγλος, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, ηθοποιός και θεατρικός επιχειρηματίας. Θεωρείται ο κορυφαίος δραματουργός των νεωτέρων χρόνος και ο μόνος, ίσως, που μπορεί να σταθεί δίπλα στους τρεις μεγάλους αρχαίους έλληνες τραγικούς ποιητές. Ο δημιουργός του «Άμλετ», του «Μάκθεβ», του «Βασιλιά Λιρ» και άλλων αριστουργημάτων ζωντάνεψε με τους ήρωές του, όχι μόνο το πνεύμα της εποχής του, αλλά όλων των αιώνων. Είναι γνωστός και ως «Βάρδος του Έιβον» (Bard of Avon) ή ως «Κύκνος του Έιβον» (Swan of Avon).
Ο Γουίλιαμ Σέξπιρ γεννήθηκε στο Στράτφορντ-απόν- Έιβον (35 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Μπέρμιχγαμ) σε άγνωστη ημερομηνία και βαπτίστηκε στις 26 Απριλίου 1564. Ο πατέρας του Τζον Σέξπιρ (1531-1601) ήταν εύπορος έμπορος και δημοτικός σύμβουλος και ζούσε με άνεση τη δεκαμελή οικογένειά του. Η μητέρα του Μαίρη Άρντεν (1537-1608) καταγόταν από πλούσια οικογένεια της περιοχής.
Πολύ λίγα πράγματα γνωρίζουμε για την παιδική ζωή του Γουίλιαμ Σέξπιρ. Το πιθανό είναι να φοίτησε στο τοπικό σχολείο. Πάντως, σε ηλικία 18 ετών παντρεύτηκε την 26χρονη Αν Χάθαγουεϊ (1556-1623), με την οποία τρία παιδιά: τη Σουζάνα (1583-1649) και τα δίδυμα Χάμνετ (1585-1596) και Τζούντιθ (1585-1662).
Το 1585 άφησε την πατρίδα του κι εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στο Λονδίνο, όπου πρέπει να ξεκίνησε καριέρα ηθοποιού και να έγραψε τα πρώτα του θεατρικά έργα. Η πρώτη αναφορά που γίνεται γι’ αυτόν στα θεατρικά πράγματα του Λονδίνου βρίσκεται σ’ ένα φυλλάδιο του δραματουργού Ρόμπερτ Γκριν (1558 - 1592), που τον περιγράφει «ως τυχάρπαστο κοράκι, στολισμένο με τα δικά μας φτερά, με καρδιά τίγρης τυλιγμένη σε προβιά ηθοποιού, που νομίζει ότι μπορεί να στομφάρει ανομοιοκατάληκτους στίχους, όπως οι καλύτεροι από εσάς».
Το 1594 ήταν μέλος του σημαντικότερου θιάσου του Λονδίνου «Lord Chamberlain’s Men», που αργότερα μετονομάστηκε σε «King’s Men», που είχε τη δική του θεατρική σκηνή με την επωνυμία «The Globe». Ο Σέξπιρ για 20 χρόνια συμμετείχε ενεργά στη συνεταιριστική επιχείρηση κι ενδιαφερόταν για την οικονομική επιτυχία των έργων που έγραφε για τον θίασο. Απέκτησε φήμη και πολλά λεφτά.
Το 1596 ξαναγύρισε για λίγο στην πατρίδα του, όπου ξεπλήρωσε τα χρέη του πατέρα του και αγόρασε πολλά κτήματα. Το 1613 επέστρεψε οριστικά στο Στράτφορντ, όπου έζησε ήρεμα τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Λίγους μήνες πριν από τον θάνατό του, που επισυνέβη στις 23 Απριλίου 1616, συνέταξε τη διαθήκη του.
Τάφηκε στην εκκλησία της ενορίας του στο Στράτφορντ.
(Πηγή: Σαν Σήμερα)