Υπότιτλος: ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΦΥΛΑΡΧΟΥ ΤΟΥΙΑΒΙΙ ΑΠΟ ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΙΑΒΕΑ ΤΟΥ ΝΟΤΙΟΥ ΕΙΡΗΝΙΚΟΥ
(Βιβλιοδετημένη έκδοση)
 
Πρόταση ανάγνωσης και από τα βιβλιοπωλεία ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ, ΕΠΙΚΑΙΡΑ
 
Ποιος είναι ο Παπαλάνγκι; Σύμφωνα με τον Έριχ Σόερμαν, ιεραπόστολο στα νησιά Τιαβέα του Ειρηνικού, αυτό το όνομα δίνουν οι "άγριοι" και "απολίτιστοι" στο σύγχρονο άνθρωπο· τον άνθρωπο που ζει μέρα νύχτα στον ίδιο χώρο με πολλούς συγκατοίκους (πολυκατοικία) χωρίς να ξέρει τους διπλανούς του, που σκέφτεται χωρίς σταματημό για να μη θεωρηθεί κουτός, που διαβάζει τα πάντα επειδή, δήθεν, τον αφορούν, που προσπαθεί να φύγει με τις μηχανές του το σαββατοκύριακο για να γλιτώσει από την προσδιορισμένη και περιχαρακωμένη ζωή του και μ' αυτόν τον τρόπο δικαιολογεί την αλλοτριωμένη και υποδουλωμένη καθημερινότητά του.
 
Μια καταπληκτική μαρτυρία!
 
"...Θυμάστε τον Παπαλάνγκι του ιεραπόστολου Εριχ Σόερμαν; Είχε κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Υψιλον το 1988, αλλά είναι και θα είναι όλο και πιο επίκαιρο κι ας μην υπάρχει πια ο φύλαρχος του νησιού Τιαβέα. Αν πάλι δεν τον θυμάστε και τον ψάξετε σε βιβλιοπωλείο, εκτός βεβαίως του πάγκου των ευπωλήτων, αγοράστε τον και διαβάστε τον, γιατί εκεί επιτέλους οι «απολίτιστοι» οικτίρουν με αφοπλιστική καλοσύνη τον σύγχρονο δυτικό άνθρωπο που πιλαλάει σκοπίμως πλην ασκόπως πίσω από τον χρόνο· γιατί αυτοί, οι «άγριοι απολίτιστοι» δεν ταλανίζονται ούτε από το πρόβλημα του κενού χρόνου ούτε από το πρόβλημα του παραγεμισμένου ούτε παραλύουν εμπρός στο δίλημμα πολυπραγμοσύνη ή αεργία, κάπως έχουν καταφέρει οι άτιμοι και δεν υποκύπτουν στα γρανάζια της οικονομίας -και κάνουν και δεν θεωρούν πως άμα δεν κάνουν δεν υπάρχουν. Το ζεύγος παραγωγικότητα-καταναλωτικότητα δεν τους αφορά, η ανεμελιά δεν ταυτίζεται με τη βραδύτητα, που έτσι και χρειαστεί να διαβάσεις τον ορισμό της στο λεξικό θα αισθανθείς οπωσδήποτε άτομο με ειδικές ανάγκες, αφού εκτός από την καθυστέρηση στην εκτέλεση μιας πράξεως, η βραδύτητα ισοδυναμεί με, ή παραπέμπει σε, βραδύνοια, δυσκινησία, οκνηρία, τροχοπέδηση, κοντολογίς ταιριάζει με την εικόνα της βοϊδάμαξας..." Μαρία Λαινά, Ελευθεροτυπία, 6/11/2010.
 
Σελίδα Εκδότη