Από τις εκδόσεις ΠΟΤΑΜΟΣ, κυκλοφόρησε η εξαντλημένη από καιρό συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του Θωμά Γκόρπα, μιας από τις σημαντικότερες και πιο συναρπαστικές ποιητικές προσωπικότητες της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς.
Η νέα αυτή έκδοση έρχεται 80 χρόνια από τη γέννηση και 12 χρόνια μετά το θάνατο του πληθωρικού δημιουργού, που με τον ανεπανάληπτο «γκορπισμό» του (κατά την έκφραση του Μάριου Χάκκα) δημιούργησε ένα καινούργιο εκφραστικό υπόδειγμα στην ποίηση και στη ζωή.
Η έκδοση δεν έρχεται να καλύψει απλώς το υπαρκτό βιβλιογραφικό κενό, αλλά να συστήσει ή να ξανασυστήσει έναν σπουδαίο ποιητή και διανοητή που πορεύτηκε με το δικό του ύφος και τη δική του συνέπεια στους δύσκολους δρόμους της ποίησης. Έρχεται επίσης να υποβάλει ξανά το αίτημα της επανεκτίμησης του έργου ενός ιδιοφυούς δημιουργού, σε εποχές βαθιάς εθνικής σύγχυσης και αβεβαιότητας για το παρόν και το μέλλον, κι όπου στο λογοτεχνικό στερέωμα συγχέονται αστέρια και πυροτεχνήματα.
Ο Θωμάς Γκόρπας είναι ένας Μεσολογγίτης που ήρθε στην Αθήνα κατευθείαν από «τα λαϊκά τραγούδια τ’ ανεξήγητα τα μαγικά / τα ρουμελιώτικα σκοτεινιασμένα μοιρολόγια» και τα μαϊστράλια της πατρίδας του. Κι από τα πρώτα του κιόλας γραπτά επιβλήθηκε με τον αβίαστο, πολύ προσωπικό, ευδιάκριτο λόγο του. Έζησε την πόλη ψυχή τε και σώματι (βιοπορισμός, λογοτεχνικές συντροφιές, κέντρο και περιθώριο, λαϊκά στέκια) κι έγινε ποιητής της. Με τη χαρακτηριστική ειρωνική, σκληρή και τρυφερή μαζί ματιά του εξέφρασε τις προσωπικές και τις κοινωνικές αγωνίες της εποχής του. Διαμόρφωσε μια ποίηση στιβαρή, έγινε μια φωνή με διαχρονική αξία, κλασική. Γιατί «πολλοί τραγουδάνε / λίγοι έχουνε φωνή». 
Ο Θωμάς Γκόρπας, πνεύμα ανήσυχο, ανήμερο κι αντισυμβατικό, ενδιαφέρθηκε και για πολλά άλλα θέματα, που ενέπνευσαν και τροφοδότησαν την ποίησή του. Ορισμένα απ’ αυτά έγιναν βιβλία: Περιπετειώδες κοινωνικό και μαύρο νεοελληνικό αφήγημα, Το πανηγύρι τ’ Αη Συμιού, Ισιδώρα! Ισιδώρα! Ο τραγικός έρωτας της Ντάνκαν με τον ποιητή Γεσένιν, Στέρης, το τραγικό παραμύθι της ζωής και του έργου ενός πρωτοπόρου. Στο Αρχείο του όμως υπάρχουν αληθινοί θησαυροί, που σιγά σιγά θα βγουν κι αυτοί στο φως: ποιήματα, ποιητικές πρόζες, διηγήματα, ταξιδιωτικά, ημερολόγια, μελέτες (για την Αθήνα, τα φιλολογικά στέκια, τη λογοτεχνία, τον Καραγκιόζη, το λαϊκό τραγούδι, κ.ά.).
 
Ο Θωμάς Γκόρπας (1935-2003) γεννήθηκε στο Μεσολόγγι. Από το 1954 έζησε στην Αθήνα, από το 1975 έως το 1980 στο Παρίσι, και από το 1990 μοίραζε τον καιρό του ανάμεσα στην Αθήνα και την Αίγινα. Έκανε μια ντουζίνα επαγγέλματα: εργάτης, λογιστής, παλαιοβιβλιοπώλης, βιβλιοπώλης, επιμελητής εκδόσεων, εκδότης (εκδόσεις "Πανόραμα" και εκδόσεις "Έξοδος"), μεταφραστής, κ.ά., πριν και μετά τη λεγόμενη δημοσιογραφία (συντάκτης στον ημερήσιο Τύπο: "Ανεξάρτητος Τύπος", "Μεσημβρινή", "Εξπρές", "Νέα Πολιτεία"). Ακόμα υπήρξε συντάκτης ή αρχισυντάκτης στα περιοδικά "Ρουμελιώτικο Ημερολόγιο", "Ρουμελιώτικη Βίγλα", "Ο Λογοτέχνης", "Η Τέχνη στην Αθήνα", "Η Καλλιτεχνική", "Πολιτικά Θέματα", "Μουσικά Θέματα". Έγραψε για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση και δίδαξε σε θεατρική σχολή ιστορία λογοτεχνίας και αγωγή του λόγου. Στη δεκαετία του 1950 σύχναζε στο Πρακτορείο Πνευματικής Συνεργασίας, στη Στοά Μαυρίδη, στο Πατάρι του Λουμίδη και στο Βυζάντιον. Από το 1955 έως το 1967 συμμετείχε σε ομάδες που πρωτοστάτησαν για μια πρωτοπορία στο θέατρο, στον κινηματογράφο, στα εικαστικά, και για την υπεράσπιση του λαϊκού τραγουδιού. Από τους πρώτους που μίλησαν και έγραψαν για τον Καραγκιόζη και το ρεμπέτικο. Το 1979 εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Πρώτο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Μπιτ στην Όστια της Ρώμης. Πέθανε στην Αθήνα το 2003.
 
Σελίδα Εκδότη