(Πρόταση ανάγνωσης και από το βιβλιοπωλείο Booktalks ).
 
Είναι πραγματικά συναρπαστική η αφηγηματική ικανότητα του νεότατου πεζογράφου Γιάννη Παλαβού, σε σημείο μάλιστα που η πλοκή καθενός από τα δώδεκα διηγήματα να παίρνει μορφή ζωγραφικού πίνακα, έντεχνης μουσικής, θεατρικού δρώμενου και κινηματογραφικής ταινίας. Ξεκινάμε με τη ροή της αφήγησης, γιατί αυτό το χαρακτηριστικό έχει αποθηκευτεί στις τεχνικές προδιαγραφές, στα προσόντα, στα καλλιτεχνικά εφόδια και στα δομικά υλικά ενός δημιουργού, ο οποίος στηρίζεται στην τεράστια πολιτισμική παρακαταθήκη της ιδιαίτερης πατρίδας του και της ευρύτερης περιοχής, που είναι η βορειοδυτική πλευρά της χώρας μας. Ο Παλαβός γράφει όχι ασθμαίνοντας αλλά με ταχύτητα, όχι ισοπεδωτικά αλλά με εναλλαγές, όχι μονότονα αλλά με ποικιλία, όχι γκρίζα αλλά πολύχρωμα. Εξυφαίνοντας δε ιστορίες –πραγματικές και αληθινές ως επί το πλείστον, πέρα από τις όποιες λογοτεχνικές μετατροπές– οι οποίες ναι μεν φαίνονται ελάχιστες εμπρός στις μεγάλες συνθέσεις, ενώ παρουσιάζονται λιτές ως προς τις τεράστιες και εμπλουτισμένες με πάμπολλα στολίδια πολυσέλιδες καταθέσεις, στην ουσία και νομοτελειακά υπηρετούν ένα σύγχρονο είδος πεζού λόγου, καθρέφτη της σημερινής δημιουργίας, όπου μέσα σε λίγες σελίδες ο συγγραφέας αποφαίνεται, συμπεραίνει, οριοθετεί, υπόσχεται, ολοκληρώνει έναν μύθο, που όσο και αν φαίνεται περιθωριακός, έχει τη δυνατότητα να λειτουργήσει ως μεγίστη συνδιαλλαγή ανάμεσα στον γράφοντα και στον δέκτη. Άρα ο Παλαβός κατασκευάζει μινιμαλιστικές διηγήσεις με φόντο την αγροτική περιοχή στην οποία γεννήθηκε, με τα γύρω βουνά, το ποτάμι, τα δάση, τις γεωργικές και κτηνοτροφικές εργασίες και τη γενικότερη ζωή στην κωμόπολη και τα γύρω χωριά. Και στη συνέχεια τις παραδίδει με ολοζώντανο τρόπο, εντελώς κατανοήσιμο και απλό, γεμάτο με εικόνες εκπληκτικές –νομίζει κανείς πως βρίσκεται και ο ίδιος στο κάδρο της παράθεσης– μ’ έναν γρήγορο αλλά ελαφροπάτητο ρυθμό, ώστε να διευκολύνεται το πλησίασμα το αναγνωστικό, τέλος, με μια εκπληκτική ψυχολογική προσέγγιση και επαφή με τους ήρωές του –οι οποίοι, όπως ήδη αναφέραμε, είναι και αυτοί μόνο ήρωες της ζωής– η οποία θυμίζει παλιότερους –ιδίως του τέλους του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ού– δημιουργούς στην ελληνική πεζογραφία. (Χρίστος Παπαγεωργίου, Διάστιχο).
 
Ο Γιάννης Παλαβός γεννήθηκε στο Βελβεντό Κοζάνης το 1980. Σπούδασε δηµοσιογραφία στο Α.Π.Θ. και πολιτιστική διαχείριση στην Πάντειο. Το 2005 κέρδισε το πρώτο βραβείο στο διαγωνισµό διηγήµατος για νέους συγγραφείς του Βρετανικού Συµβουλίου.