Το έργο του Μίλλερ "Ψηλά απ' τη γέφυρα" ανέβηκε για πρώτη φορά στο Coronet στο Broadway, ως μονόπρακτο, το 1955. Ο Αμερικανός συγγραφέας το μεταποίησε σε δίπρακτο για τον Πίτερ Μπρουκ που το ανέβασε στο West End στο Λονδίνο το 1956.
Η υπόθεση στηρίζεται σε πραγματικό γεγονός στην Αμερική, στο Μπρούκλιν, τη δεκαετία του ´50, το οποίο είχε διηγηθεί ένας δικηγόρος στον Μίλλερ. Πρόκειται για ένα δράμα με πινελιές αστυνομικού ύφους, και δομή αρχαίας ελληνικής τραγωδίας που πραγματεύεται το θέμα των ανθρωπίνων σχέσεων. Παράλληλα, σχολιάζονται οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες της εποχής με τη μετανάστευση σε πρώτο πλάνο.
Η ισορροπία μιας οικογένειας Ιταλών μεταναστών διαταράσσεται με την άφιξη στενών συγγενών που μπήκαν λαθραία στη χώρα. Ο πάτερ φαμίλιας Έντι Καρμπόνε, φορτοεκφορτωτής δουλεύει σκληρά για να συντηρήσει τη γυναίκα του Μπεατρίς και την ανιψιά της Κάθριν. Ο έρωτας της νεαρής κοπέλας με το λαθρομετανάστη Ροντόλφο ανοίγει τους ασκούς του αιόλου.
Ο Μίλλερ, σκύβοντας πάνω στην ανθρωπολογία της συμπεριφοράς ερευνά τα ελατήρια των εκφράσεών της. Περιγράφει με δραματικότητα ποιο είναι το κόστος από όλο αυτό στη ζωή του ατόμου, αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο. (Ζωή Τόλη).
 
Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας (1915-2005). Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη από εύπορη εβραιο-πολωνική οικογένεια, η οποία καταστράφηκε οικονομικά στο κραχ του 1929. Φοιτητής ακόμα στο πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, γράφει το πρώτο του θεατρικό, No villain, και κερδίζει το βραβείο Avery Hopewood και 250 δολάρια. Με το τέλος των σπουδών του αποφασίζει να ασχοληθεί με το θέατρο, παρότι του προσφέρουν δουλειά σεναριογράφου στην 20th Century Fox. Πιάνει δουλειά στο Federal Theater Project, το οποίο ο μακαρθισμός θα κλείσει ένα χρόνο αργότερα λόγω «κομουνιστικών διεισδύσεων». Είναι μια περίοδος έντονης πολιτικής δράσης για τον Μίλερ, ο οποίος όμως αργότερα θα πει ότι δεν είχε γίνει ποτέ κανονικό μέλος του Κομουνιστικού Κόμματος. Το 1940 παντρεύεται τη Μέρι Σλάτερι και αποκτούν δύο παιδιά. Γράφει το The man who had all the luck, που ανεβαίνει σε θέατρο του Νιου Τζέρσεϊ και κερδίζει το Εθνικό Βραβείο Θεάτρου. Παρά το βραβείο, το έργο θα έχει κακές κριτικές και θα κατέβει μετά από 4 παραστάσεις. Το 1941 αρχίζει και γράφει το All my sons (Ήταν όλοι τους παιδιά μου), που γίνεται μεγάλη επιτυχία στο Μπρόντγουεϊ (1946) και του χαρίζει το πρώτο βραβείο Tony της καριέρας του. Το 1948 γράφει το The death of a salesman (Ο θάνατος του εμποράκου), το οποίο ανεβαίνει στο Μπρόντγουεϊ σε σκηνοθεσία Ελία Καζάν και με πρωταγωνιστή τον Λι Κομπ και κερδίζει δεύτερο Tony, το βραβείο Pulitzer και το Βραβείο Κριτικών (πολλά χρόνια αργότερα Ο θάνατος του εμποράκου γίνεται τηλεταινία με πρωταγωνιστή τον Ντάστιν Χόφμαν και την παρακολουθούν 25 εκατομμύρια θεατές). Ο Μίλερ διακόπτει τις σχέσεις με τον Ηλία Καζάν, όταν ο δεύτερος καρφώνει εννέα ανθρώπους ως κομουνιστές στην περιβόητη Επιτροπή Αντιαμερικανικών Ενεργειών, και γράφει το έργο Crusible (Η δοκιμασία/Οι μάγισσες του Σάλεμ, το οποίο σαράντα τρία χρόνια αργότερα μεταφέρονται στη μεγάλη οθόνη από τη Ρεμπέκα Μέιλερ και τον Ντάνιελ Ντέι-Λιούις) εμπνευσμένος από το «κυνήγι των μαγισσών» του ΜακΚάρθι. Το 1956 παίρνει διαζύγιο και παντρεύεται αμέσως τη Μέριλιν Μονρόε. Eμφανίζονται μαζί (η Μονρόε με αυτή την πράξη της διακινδυνεύει την καριέρα της) ενώπιον της Επιτροπής Αντιαμερικανικών Ενεργειών. Αρνείται να καταδώσει συναδέλφους του. Το δικαστήριο τον καταδικάζει για περιφρόνηση του Κογκρέσου. Μπαίνει στη μαύρη λίστα και του αφαιρείται το διαβατήριο. Το 1962 γράφει το σενάριο για την ταινία του Χιούστον The misfits (Οι αταίριαστοι) με πρωταγωνιστές τη Μέριλιν Μονρόε, τον Κλαρκ Γκέιμπλ και τον Μοντγκόμερι Κλιφτ. Λίγο πριν από την πρεμιέρα της ταινίας, χωρίζει από τη Μονρόε και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα παντρεύεται τη φωτογράφο Ίνγκε Μόραθ. Ο γάμος αυτός θα του δώσει άλλα δύο παιδιά. Ύστερα από αρκετά χρόνια συμφιλιώνεται με τον Καζάν, ο οποίος σκηνοθετεί το έργο του After the fall (1964). Ακολουθούν, μεταξύ πολλών άλλων, τα έργα Price (1965), το οποίο γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία, το The creation of the world και Other business, τα οποία δεν γνωρίζουν καμιά επιτυχία (1972), The ride down Mt. Morgan (1991), The last yankee (1992), Broken glass (1994), Mr Peter's connections (1998), Το 2004 ανεβαίνει το τελευταίο του έργο Finishing the picture. Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία μεταξύ των οποίων: το Εθνικό Βραβείο Τεχνών (1993), το βραβείο Dorothy & Lillian Gish (1999) και το βραβείο του Πρίγκιπα των Αστουριών (2002).

Σελίδα Εκδότη